Paylaş

Bariz telaşım, saydam yaralarımla…
Şeffaf değil miydim? Şeffaftım hiç anlatmadığımca. Açsam kendimi, ne olacak ki, bulacağım da dinleyeceğim de kendimim dedim. Ben, bendim yani…

Senden saklanmadım, yol arkadaşım!
İstedim ki birlikte yürüyelim. Sen korktun. Elini tutarım dedim ama… Yol uzundu…

Şimdi yollar daralır çıkmaz sokaklarında
Tutma bırak içinde kalmayayım…
Dediysem de sağım solum yalnızlık idi. Sen sevmektin, ürkmüştün sevmelerden. Ben şimdiye kadar verdiğin, tüm yanlış kalplere dağıttığın sevgiye muhtaçtım. Tüm yanlış kalpleri sende doğrulamak için vardım, ordaydım. Sen, yoktun!

Geçiyor bir ömür, düşüne düşüne
Kalmıyor hiçbir şey benden, yetmiyor birine
Biz hep sustuk, yol almadık ve…
Öyle güzel kalmadık…
diye seslendiriyorken şarkısını içimde yarım kalmışlık. Olsun. Bu halinle biliyorum sen layıksın en sevmelere. Bir gün, biliyorum, seveceksin yeniden. Ben olmayacağım belki… Ama biliyorum, sen seveceksin yine, yeniden, derininden. Ben yalnızca denk gelmemiş olacağım. Ve sen yine eski sen olacaksın. Kendini, herkesi, herşeyi affedeceksin. Teğet geçmiş olacağım gönlüne. Biliyorum ki sen sevmenin yeniden merkezde olduğunu anlayacaksın, ayaklanacak tüm vazgeçişlerine karşı yüreğin. Ve en büyük darbe, yüreğindeki çarpıntıda gelecek. Bense o anı küçük bir zamanlama hatasıyla kaçırmış olacağım. Sevmeye geç, sevilmeye erken…

Tutmayın yol verin gidene gidene
Cevap da vermem artık gücüme gidene
Yoktur tavsiyem bile beni kaybedene
Doldu sığmaz içime…
Ne güzel, ne de güzel söylemiş kadın! Ne de anlamlıymış… Bugün bana, yarın sana. Sende ifadesi yok, ben de ifadesi sen. Sende ifadesi başkası, bende artık isminken. Silinecek bu his biliyorum. Tutunamayan her şey gibi yitip gidecek. Her seferinde olduğu gibi gerçeklikte kalsın istiyorum. Sonu olmayan, yarını sorgulanmayan bir gerçeklik. Ama tavsiyem yoktur sonuçta beni kaybedene. Cevap da vermem artık gücüme gidene.
Gücüme gitmişse umursamamıştır. Ve umursamayan birine “gidiyorum bak” demenin bir umursananacak yanı, yeri, yurdu kalmamıştır. “Kal” demesini istersin. Ama demez. Ve sen “gidiyorum bak” demek yerine, kalarak gidersin.

Alıştığım eziyetin felaket olsa nihayetinde
Elbet aşkla yıkanır kalp kendine ihanetinde…
Her seferinde yeniden başlamak… sevgisizlik bir meydan okumadır hayata. Tekliğimin gücüne, ikiliğin muntazamlığını kanıtla hadi. Hadi lütfen, kurtar da beni yalnız bırakma… Çabası kendinden çelişkili mücadeleler diyarı. Ama her seferinde içi temizleyen yıkamak kalbi. Aşkla yıkama heyecanı.

Tutmayın yol verin gidene gidene
Cevap da vermem artık gücüme gidene
Yoktur tavsiyem bile beni kaybedene
Doldu sığmaz içime… diye devam eden nakarat hep “Burdayım, beni bırakma lütfen” demenin melodi yankısı. Sen farklı ol, cesaretle sar beni. Söz veriyorum hiç ama hiç bırakmayacağım seni…

Tutmayın yol verin gidene gidene
Cevap da vermem artık gücüme gidene
Hiç mi soru sormadın yüzüne gülene
Doldu sığmaz içime
Yoldur bitmez gidene…